T ους τελευταίους μήνες, πληθαίνουν οι δημόσιες τοποθετήσεις —από επαγγελματίες και φορείς— που εκφράζουν ανησυχία για τη λεγόμενη «ποιότητα» των τουριστών στα ελληνικά νησιά και για τη φετινή μείωση της κατά κεφαλήν δαπάνης (χωρίς βέβαια στοιχεία επίσημα). Είναι αλήθεια πως σε κάποιες περιοχές τουριστικού ενδιαφέροντος, οι επαγγελματίες παρατηρούν διαφοροποιήσεις στη συμπεριφορά και στις δαπάνες των επισκεπτών. Όμως, αντί για κινδυνολογία, μήπως ήρθε η ώρα να δούμε την πραγματικότητα με άλλη ματιά;
Αρθρογράφος: Κωνσταντάρος Αναστάσιος, Σύμβουλος Ανάπτυξης Θαλάσσιου Τουρισμού (Διευθύνων Σύμβουλος BoatsAdvisor – Hub& Events και Οργανισμού Προώθησης Ροδιακού Τουρισμού)
Η τουριστική ζήτηση διεθνώς έχει μεταβληθεί. Οι ταξιδιώτες πλέον δίνουν έμφαση στην εμπειρία, στην αυθεντικότητα, στην ποιότητα του περιβάλλοντος και στην αξία που λαμβάνουν για τα χρήματα που ξοδεύουν. Δεν είναι ότι οι τουρίστες «έχουν λιγότερα χρήματα» – απλώς είναι πιο επιλεκτικοί. Οι προορισμοί που επενδύουν σε υποδομές, εξυπηρέτηση και διαφοροποίηση του τουριστικού τους προϊόντος είναι αυτοί που βλέπουν αύξηση τόσο σε ποιοτικά χαρακτηριστικά όσο και στην οικονομική απόδοση ανά επισκέπτη.
Αντιθέτως, προορισμοί που επαναπαύονται στην αυξημένη προσβασιμότητα ή στη «φήμη» τους, χωρίς να επανεξετάζουν τις υπηρεσίες που προσφέρουν, μπορεί να δουν μείωση στην τουριστική δαπάνη και αύξηση σε φαινόμενα τουριστικού κορεσμού.
Η λύση, λοιπόν, δεν είναι η μεμψιμοιρία. Η λύση είναι η επένδυση στην ποιότητα. Αυτό σημαίνει:
- Εκπαίδευση προσωπικού και ποιοτική εξυπηρέτηση σε όλα τα στάδια της εμπειρίας.
- Ανάδειξη της πολιτιστικής και φυσικής κληρονομιάς με σύγχρονες πρακτικές.
- Ψηφιακή ωριμότητα, εύκολη πρόσβαση σε πληροφορίες και υπηρεσίες.
- Ανάπτυξη εναλλακτικών μορφών τουρισμού εστιάζοντας στα συγκριτικά πλεονεκτήματα του κάθε προορισμού (θαλάσσιος, γαστρονομικός, οινοτουρισμός κ.ο.κ.)
- Ενίσχυση της βιωσιμότητας, κάτι που εκτιμάται όλο και περισσότερο από τους επισκέπτες.
Η κατά κεφαλήν δαπάνη δεν αυξάνεται με ευχές ή με τη νοσταλγία για τις «παλιές καλές εποχές». Αυξάνεται όταν το νησί (ή ο κάθε προορισμός) γίνεται συνειδητά ελκυστικός για εκείνους που είναι πρόθυμοι να ξοδέψουν περισσότερα – όχι απαραίτητα γιατί είναι πλούσιοι, αλλά γιατί βλέπουν αξία.
Ας σταματήσουμε λοιπόν να εστιάζουμε στο «τι φταίει στους άλλους» και ας αναρωτηθούμε: Τι μπορούμε εμείς να κάνουμε καλύτερα; Ο τουρισμός είναι ζωντανός οργανισμός. Δεν έχει ανάγκη από μοιρολατρία, αλλά από συνεχή φροντίδα, προσαρμογή και εξέλιξη.
Τα ελληνικά νησιά διαθέτουν όλα τα εφόδια για να σταθούν πρωταγωνιστές και στην ποιότητα, όχι μόνο στην ποσότητα. Το ερώτημα είναι αν είμαστε διατεθειμένοι να δουλέψουμε όλοι μαζί για να το καταφέρουμε.
